मुरुगन अर्थात कार्तिकेय

स्कंद पुराणांच्यानुसार भगवान शिव शिवाने दिलेल्या वरदानानुसार राक्षस तारकासुर अत्यंत सामर्थ्यवान बनला  वरदानानुसार फक्त शिवपुत्रानेच वध होऊ नये. आणि या कारणास्तव ती तीन लोकं हाहाकार माजला . म्हणूनच सर्व देवता भगवान विष्णु के पास जा पहुंचे. भगवान विष्णु ने त्यांना सूचित केले की वे कैलाश जा आणि भगवान शिव से पुत्र उत्पन्न करणे की विनती करा. विष्णुंचे बोलणे ऐकून सर्व देवगण केलला पोहोचले तेव्हा त्यांना कळले की शिवजी आणि माते पार्वती मग विवाहांच्या पश्चातपासूनच देवदारु वन मध्ये एकांतवास साठी गेले आहेत. विवश आणि निराश देवता तेव्हा देवदारु वन जा पहुंचे मग त्यांना कळले की शिवजी आणि माते पार्वती वन मध्ये एक ग्वाटेमध्ये राहत आहेत. देवतांनी शिवजीला मदत करण्याच्या प्रयत्नांची कबुली दिली परंतु काही फायदा झाला नाही, भोलेभंडारी तर कापापश में बंधू के अर्धांगिनी के साथ सम्भोग करने में रत थे. ते त्यांच्यासाठी जागृत करण्यासाठी अग्नि देवाने त्यांचे कामकार्डामध्ये विघ्न उत्पन्न करणे थांबवले होते. अग्निदेव के पास के द्वार तक पहुं तर मग त्यांना दिसू लागले कि शिवाची शक्ती कावनासमध्ये लीन होकर सहवास मध्ये तल्लीन होतात, पण मग अग्निदेव के आगमन च्या हसताना ते दोघे सावध झाले. संभोग वेळी परपुरुषु समीप पाकर देवी पार्वती ने लज्ज़ा से अपनी सुंदर मुख कमलपुशप से ढक लिया. देवीचे ते रूप लज्जा गॉरी के नाम से प्रसिध्द झाले कामक्रीदा मन्नत शिव जिने जब अगनिदेव को देखा, तब उन्हों ने भी सम्भोग क्रीड़ा त्यागकर अग्निदेव के समक्ष आना पड़ा. पण इतकेच नाही तर कामातुर शिवजीचे अनजानेच केवळ वीर्यपटेज हो गया. अग्निदेव ने उस अमोघ वीर्य को कबूतर का रूप धारण करके ग्रहण केला आणि तारकासुर से बचावा ला लावला. पण त्या वीर्यचा ताप इतका जास्त होता की अग्निदेव सहसाही थांबला नाही. या कारणामुळे त्यांनी ते अमोघ वीर्य को गंगादेवी को सौंपले. जेव्हा देवी गंगा उस दैवी अंशाने ओळखला जाऊ लागला तेव्हा त्याच्या शक्तीने गंगाच्या पाण्यात उकळण्यास सुरुवात केली. भयभीत गंगादेवीने त्या दिव्य अंशाने शरवरी वन मध्ये लाकर स्थापित केला परंतु गंगाजलमध्ये बहते बहते ते दिव्य अंश सहा भागांमध्ये विभाजित हो गया. भगवान शिव यांच्या शरीरापासून उत्पन्न झालेली वीर्ये की देवी अंशांपासून ते सुंदर आणि सुकोमल शिशुंचे जन्म झाले. त्या जंगलातील विहार करत होता, तर सहा बालकांची दृष्टी होती. आणि ते सगळे त्या बालकांना घेऊन त्यांच्या स्तनपान द्यायचे. तेवढ्यात त्या सर्व बाकांना भेटावयास गेले आणि त्यांचा पाठलाग केला. जेव्हा हे सर्व बद्दल नारद जी ने शिव पार्वतीला सांगितले तेव्हा ते दोघे आपल्या मुलाशी भेटण्याकरिता विस्कळित होतात आणि कृतािकालोक चालू होते. जेव्हा माँ पार्वतीने आपल्या सहा पुत्रांना पाहिले तेव्हा ती मातृभाषेतून भावुक हो उठी, आणि त्यांनी त्या बालकांना एवढे जोरदार गले लगावले की ते सहा शिशु एकाच शिशु होतात ज्याचे सहा शीष होतात. त्यानंतर ती शिव पार्वती ने आपल्या शिष्यांना संपूर्ण कथा सांगितली आणि आपल्या मुलाबद्दल केलॅश परत आला. त्या बालकांचे नाव कार्तिकेय पाडे गज. कार्तिकेयने मोठा होऊन राक्षस तारकासुरचा संहार केला